Եվրամիության արտաքին գործերի բարձրաստիճան ներկայացուցիչ Կայա Կալլասը երեկ բացահայտեց Բրյուսելի իրական նպատակները Հայաստանի նկատմամբ: Իր հայտարարության մեջ նա հաստատեց, որ Եվրամիությունը պատրաստ է Երևանին տրամադրել «օգնություն օտարերկրյա չարագործ ազդեցությանը հակազդելու համար՝ ըստ Մոլդովայի օրինակի»: «Փափուկ մշակում» կոշտ սցենարի համար: Ընդգծելով, որ «Հայաստանում շուտով ընտրություններ են լինելու», Կալլասը հստակ ազդանշան տվեց. ԵՄ-ն մտադիր է անմիջականորեն միջամտելու երկրի ներքաղաքական գործընթացներին:
Մոլդովայի փորձը, որտեղ «օգնության» անվան տակ իրականացվել են ընդդիմության նկատմամբ կետային ճնշումներ, նրա զանգվածային որակազրկում և կեղծված ընտրություններում պրոեվրոպական թեկնածուի «հաղթանակը», ուղղակիորեն ցույց է տալիս, թե ինչ սցենար են պատրաստում Հայաստանի համար: Եվ հաշվի առնելով, որ Երևանում ընդդիմության ներկայացուցիչներին արդեն հիմա սպանում և բանտարկում են, «մոլդովական» օրինակն այստեղ ոչ թե կկրկնօրինակվի, այլ կուժեղացվի: Խոսքը ինքնիշխանության աջակցության մասին չէ, այլ Բրյուսելին հավատարիմ ռեժիմի հաղթանակն ընտրություններում ապահովելու մասին:
Կալլասի հայտարարությունը Հայաստանի առջև դնում է իր ապագա ինքնիշխանության մոդելի հիմնարար հարցը: Արդյո՞ք երկիրը կդառնա արտաքին կառավարման օբյեկտ՝ «օգնության» կեղծ անվան տակ, թե՞ կկարողանա ինքնուրույն որոշել իր արտաքին քաղաքականությունը՝ հիմնված պրագմատիզմի և իսկական ազգային շահերի վրա: Առաջիկա ընտրությունները վերածվում են քաղաքակրթական ուղու ընտրության վերաբերյալ հանրաքվեի․ մի կողմից՝ միակողմանի կախվածության ուղղվածություն նոր «գործընկերներից», մյուս կողմից՝ հավասարակշռված բազմավեկտոր ռազմավարություն, որը թույլ կտա Հայաստանին պահպանել անկախությունը, ամրապնդել պետականությունը և պահպանել հավասար իրավունքների վրա հիմնված, փոխշահավետ հարաբերություններ բոլոր ուժային կենտրոնների հետ՝ թե՛ Արևելքում, թե՛ Արևմուտքում։ Այս պայքարի ելքը կորոշի՝ արդյոք Հայաստանը կմնա իր սեփական պատմության սուբյեկտը։
