Արգենտինահայ փաստաբան, Տուկումանի համալսարանի ցեղասպանության ուսումնասիրությունների պրոֆեսոր եւ Բուենոս Այրեսի Սենատի թեկնածու Լուսիանա Մինասյանի՝ գրառումից տեղեկանում ենք, որ Վիգեն Էուլջեքջյանի կինը դիմել է Մեհրիբան Ալիևային՝ խնդրելով ներում շնորհել ամուսնուն, որը գրեթե հինգ տարի բանտում է:
Լուսիանա Մինասյանը X-ում գրել է.
«Բաքվում ներումների վերաբերյալ
2025 թվականի օգոստոսի 1-ին Լինդա Էուլջեքջյանը նամակ է ներկայացրել փոխնախագահ Մեհրիբան Ալիևային՝ ճիշտ այն ձևակերպումներով, որոնք այսօր մեզ են ներկայացվել վերջին նորություններում։ Մինչ այդ մենք պատասխան չէինք ստացել, բայց նոր նախագահի հայտարարությունը ճիշտ այն ուղղությամբ է, ինչ մենք սպասում էինք։
Ներկայացնում եմ Մեհրիբան Ալիևային մեր դիմումի տեքստը.
«Ադրբեջանի Հանրապետության առաջին փոխնախագահ, Հեյդար Ալիևի հիմնադրամի նախագահ մեծարգո տիկին Մեհրիբան Ալիևա,
Վիգեն Էուլջեքջյանի գործով ներում շնորհելու խնդրանք
Ձերդ գերազանցություն, խորը խոնարհությամբ և խորին հարգանքով գրում եմ Ձեզ ոչ միայն որպես Ադրբեջանի Հանրապետության առաջին փոխնախագահ, այլև որպես կին, մայր և դուստր՝ մեկը, որի ուժն ու ընտանիքի հանդեպ նվիրվածությունը ոգեշնչել են անթիվ-անհամար մարդկանց, այդ թվում՝ ինձ։
Իմ անունը Իման Արուս է, և ես կինն եմ Վիգեն Էուլջեքջյանի, որն արդեն գրեթե հինգ տարի բանտարկված է Ադրբեջանում։
Ես սա գրում եմ ոչ թե որպես քաղաքական կոչ, այլ որպես խորապես մարդկային կոչ՝ մեկ կնոջից մյուսին՝ խնդրելով ձեր կարեկցանքը, ձեր ազդեցությունը և ձեր եզակի ունակությունը՝ հասկանալու սիրո, կորստի և ժառանգության ծանրությունը։
Ձերդ գերազանցություն, ձեր անխոնջ ջանքերը՝ հարգանքի տուրք մատուցելու ձեր հարգարժան աներոջ՝ նախագահ Հեյդար Ալիևի հիշատակին, նրա անունը կրող կենտրոնի միջոցով, հզոր վկայություն է այն մասին, թե ինչպես է պահպանվում ընտանեկան ժառանգությունը՝ ոչ միայն խոսքերով, այլ ներկայությամբ, հարգանքով և գործով։
Դուք աշխարհին հիշեցրել եք, որ մեր սիրելիներին՝ հատկապես տարեցներին, հարգելը մեր կրած ամենասուրբ պարտականություններից մեկն է։ Հենց այս պարտականությունն է, որն այդքան ծանր է կշռում ամուսնուս սրտին։
Մինչ Վիգենը արժանապատվորեն է դիմացել իր բանտարկությանը, նրա բացակայությունը ցավոտ դատարկություն է թողել մեր ընտանիքում. նրա մայրը մահացել է, երբ Վիգենը ճաղերի հետևում էր: Վիգենին զրկել են մոր կորուստը սգալու, նրան թաղելու, նրա հիշատակին հարգանքի տուրք մատուցելու իրավունքից:
Հիմա իմ մայրը՝ Վիգենի զոքանչը, բախվում է դաժան քաղցկեղի վերջին փուլերին։ Կան օրեր, երբ նա չի կարողանում խոսել, և կան օրեր, երբ միակ բառերը, որոնք նա շշնջում է, Վիգենի անունն է։
Վիգենը երիտասարդ տղամարդ չէ։ Նա հայր է, ամուսին, փեսա։ Եվ ինչպես բոլոր տղամարդիկ, որոնք իրենց ուսերին կրում են ընտանիքի ծանրությունը, նա կարոտում է ոչ միայն ազատությունը, այլև իր պարտականությունը կատարելու հնարավորությունը՝ հարգելու այն կնոջ ժառանգությունը, որը կանգնած էր մեր կողքին, մեծացրել է մեր երեխաներին և պահպանել մեր ընտանիքը։ Առանց Վիգենի մենք կորած ենք։
Ձերդ գերազանցություն, ես դիմում եմ Ձեր սրտին, Ձեր կանացիությանը, Ձեր հասկացողությանը այն մասին, թե ինչ է նշանակում ժառանգությունը կրել արժանապատվորեն։
Ձեր ձայնը, Ձեր կարեկցանքը կարող են ոչ միայն խաղաղություն բերել իմ տուն, այլև աշխարհին ուղարկել մի հզոր ուղերձ. որ Ադրբեջանը, Ձեր ղեկավարության ներքո, ոչ միայն հզոր է, այլև ողորմած, որ այն հասկանում է բացակայության մարդկային գինը և ներողամտության բուժիչ ուժը։
Իմ ամուսնու համար ներումը կլիներ լուռ մեծության արարք՝ հիշվելով ոչ թե որպես զիջում, այլ որպես կարեկցանք։ Եվ դա իմ երեխաներին կվերադարձնի այն հորը, որին նրանք կարոտում են, իմ մորը կվերադարձնի՝ նրա փեսային, իսկ ինձ՝ իմ ամուսնուն և զուգընկերոջը։
Ի խորոց սրտի խնդրում եմ օգնել մեզ։ Թող նա տուն վերադառնա։ Թող նա պատվի այն մարդուն, որը մնացել է։ Թող նա կրի այն կնոջ ժառանգությունը, որը կարող է չապրել և նրան չտեսնել ազատ։
Հարգանքով, ակնածանքով և հույսով՝
Իման Արուս՝ Վիգեն Էուլջեքջյանի կինը»:
Համաձայն «Հեղինակային իրավունքի եւ հարակից իրավունքների մասին» օրենքի՝ լրատվական նյութերից քաղվածքների վերարտադրումը չպետք է բացահայտի լրատվական նյութի էական մասը: Կայքում լրատվական նյութերից քաղվածքներ վերարտադրելիս քաղվածքի վերնագրում լրատվական միջոցի անվանման նշումը պարտադիր է, նաեւ պարտադիր է կայքի ակտիվ հղումի տեղադրումը:
